Na een tijd op de Willem Alexanderbaan te hebben vertoefd waren we afgelopen weekend weer terug op de vertrouwde Bosbaan, en hoe! Op een buitje na was het de zon die lekker prominent iedereen warm hield. Daarnaast hadden we een flinke afvaardiging: onze EJD startte in drie velden, Niek Adema roeide met Phocas’ eerstejaar 8 mee, Lisa Frima jaagde als stuur Laga’s Gevorderde 4 de baan over, en als kers op de taart kwam José van Veen uit voor Pelargos in het Dames Elite twee zonder veld. Deze oranje blauw gestreepte equipe liet zich ook niet ongemoeid, twee blikken en een Pelargos record aan diggelen!

Het begon vrijdag met de Thetis Sprints, 500 meter knallen over de Bosbaan! Iets dat onze EJD in vorige wedstrijden heeft laten zien te kunnen. Het was de eerste sprint voor onze dames, en toch moest dat blik naar Den Haag. Dat bracht flink wat zenuwen met zich mee, gaat het lukken, als het lukt hoe en waar moeten we dan aanleggen. De tegenstanders leken er klaar voor, Aegir en Gyas uit het hoge Noorden. Iets voor acht uur s’avonds was het zover, starten! Het gebruikelijke startje – kwart boot voorsprong. Nu doorbouwen, nog een stukje afstand erbij! Er was een duidelijke voorsprong, kwestie van afzetten, voor blijven liggen. 250 meter in de race, de voorsprong stabiliseerde, Aegir kwam een beetje terug. Opzetje ertegenaan, afstand weer wat groter, Aegir hun eigen opzetje, komen ze erlangs? Het antwoord was nee! De dames hielde hun voorsprong, bouwde hem zelfs uit. Als eerste de finish over, het eerste blik was binnen. Feestje in de boot, feestje bij de mee-fietsers, ondanks de twijfel toch goed de weg naar het ere-vlot gevonden, louter lachende gezichten – bij sommige helemaal toen het verdiende biertje in zicht kwam, het Pelargos lied schalmde luid over de Bosbaan. En dat was alleen de vrijdag.

Zaterdag begon de ARB, de dames kwamen uit in het DE J4+ veld en Niek Adema in het Ej 8+ veld. Deze keer was de wedstrijd niet in de avond, maar vroeg in de morgen. Of het aan het overwinningsbiertje lag of de commotie van vorige dag, de voorwedstrijd ging niet goed. In de B-finale kwam het weer tot een spannend duel met de Gyas boot van een dag tevoren. Deze keer trokken we met zestiende van een seconde aan het kortere eind.

De Phocas/Pelargos/Skoll combinatie was ook aan roeien. Deze kleurrijke acht startte om half twaalf de voorwedstrijd. Deze ontaarde in een gevecht tussen alle ploegen. Bij de 1000 meter ontstond er een schifting in het veld. De Okeanos acht had onze combi achter zich gelaten, het werd een tweestrijd met Skoll. Samen – maar Skoll iets eerder – gingen ze de finish over.

De B-finale beloofde een spannende te worden, zowel het hele veld had de voorwedstrijden gevaren met tijden die binnen de paar seconden van elkaar af lagen. Starten ging goed, hele veld binnen twee seconden bij elkaar, Niek vierde plaats, strijd met Skadi, Okeanos, Skoll en Euros. Ze gingen hard door, Skadi schoot erlangs, Skoll nam ietsje afstand, Okeanos had bij de 1500 meter exact dezelfde tijd, Euros was gezien. Het bleef allemaal langs elkaar liggen, een eindsprint zat er net niet in. Maar wel het Pelargos record aangescherpt met de neergezette tijd van 06:09,08! Trots op, een goed einde van de zaterdag!

Zondag, de zon bleef schijnen maar de wind pakte nu ook een grotere rol. Zo groot zelfs dat de voorwedstrijden omgegooid werden, time-trials in plaats van boord-aan-boord. Voor de EJD had dit geen effect, zij roeide de B-finale. Hier werden ze na een strijd met Gyas laatste. Zichtbaar moegestreden, alles gegeven voor drie dagen lang is zwaar. Wel met resultaat.

De voorwedstrijden van het Dames elite twee zonder werden door het weer wel vervaren als time-trials. Samen met Aletta Jorritsma van Nereus pakte ze in de voorwedstrijd een voorsprong van tien seconden op nummer twee Skadi/Triton. De A-finale was later op de middag. De Pelargos/Nereus combinatie had de snelste start, met stevige halen, meteen vast, hoog tempo hadden ze na 500 meter al drie seconden te pakken op nummer twee – Willem III/Orca. Er werd gebouwd, er werd op het aller scherpst gechatched, de haal zo lang mogelijk vol druk houdend. Het was een ware tentoonstelling van goed en hard roeien, ook door Willem III/Orca. Het werd een tactisch spel, waar het uiteindelijk op neerkwam was wie z’n opzetje het beste plaatste en wie een eindsprint in de benen had. De eindsprint hadden beide ploegen, de opzetjes plaatste José en Aletta net beter. Het gat van drie seconden de gehele race ongeveer constant. Wat betekende dat José als eerste over de finish kwam, na wat een zinderende race was. De perfecte afsluiting van een fantastisch weekend!